Kolagen typu II to jeden z podstawowych składników chrząstki stawowej. Na przestrzeni lat zmienia się jego stosunek do innych typów kolagenów, średnio jednak kolagen typu II stanowi od 80% do 90% kolagenu wkomponowanego w tkanki chrząstki.
Zaobserwowano, że wielokrotne przyjmowanie niskich dawek niezdenaturyzowanego kolagenu typu II może przyczyniać się do ograniczenia lub zahamowania rozwoju RZS (reumatoidalnego zapalenia stawów). Najczęściej notowane efekty to ograniczenie obrzęku oraz bolesności stawów, choć u części badanych objawy ustępują całkowicie, u innych natomiast spowolnieniu lub zahamowaniu ulega progresja choroby, co nie zdarza się w przypadku podawania placebo.
Sugeruje się, że u pacjentów dotkniętych zwyrodnieniową chorobą stawów o podłożu zapalnym, stosowanie tego typu kolagenu może być uzasadnione – obiecujące wyniki w tej materii przynoszą próby kliniczne oraz przedkliniczne eksperymenty z udziałem modeli zwierzęcych i laboratoryjne próby in vitro. Podawanie kolagenu skutkowało zdecydowanie większą poprawą w funkcjonowaniu stawów i zmniejszeniu dolegliwości niż przyjmowane przez pacjentów siarczan glukozaminy i/lub siarczan chondroityny.
U osób zdrowych, u których oceniano skuteczność suplementacji niezdenaturyzowanym kolagenem typu II w poprawie funkcji stawów podczas forsownego wysiłku fizycznego, zaobserwowano, że 120-dniowa podaż przyczyniła się do wydłużenia czasu do wysiłku bez występowania bólu, spadku odczuwanego w czasie aktywności bólu związanego z nadmiernym wysiłkiem, a także poprawą funkcji wyprostu w stawie kolanowym
Jedną z najczęściej stosowanych dawek w badaniach z udziałem ludzi było 40 mg UC-II – standaryzowanego związku dostarczającego niezdenaturyzowany kolagen typu II.
Badania: